Etonitat و آگونیست مخدر مرتبط با آن بنزیمیدازول در اواخر دهه 1950 توسط تیمی از محققان سوئیسی که در شرکت داروسازی CIBA (در حال حاضر Novartis) کار می کردند، کشف شدند.یکی از اولین ترکیباتی که توسط تیم سوئیسی مورد مطالعه قرار گرفت، 1-(بتا-دی اتیل آمینو اتیل) -2-بنزیل بنزیمیدازول بود که مشخص شد 10 درصد از فعالیت ضددردی مورفین را در بیوااسومتری جوندگان دارد.این یافته تیم را تشویق کرد تا یک مطالعه سیستماتیک جامع از 2-بنزیل بنزیمیدازول را آغاز کنند و رابطه ساختاری-فعالیتی را برای این خانواده جدید مسکن ها ایجاد کنند.دو روش سنتز کلی برای تهیه این ترکیبات توسعه داده شد.

روش اول شامل تراکم o-phenylenediamine با فنیل استونیتریل برای تشکیل 2-benzylbenzimidazole است.سپس بنزیمیدازول با 1-کلرو-2-دیالکیل آمینو اتان مورد نظر آلکیله می شود تا محصول نهایی را تشکیل دهد.این روش خاص برای تهیه بنزیمیدازول بدون جانشین روی حلقه بنزن بسیار مفید است.

عمومی ترین سنتز [4] که توسط تیم سوئیسی ایجاد شد، ابتدا شامل آلکیلاسیون 2، 4-دی نیتروکلروبنزن با 1-آمینو-2-دی اتیل آمینو اتان برای تشکیل N-(β-دی اتیل آمینو اتیل)-2، 4-دینیتروآنیلین [معروف به N' است. - (2، 4-دی نیتروفنیل) -n، n-دی اتیل-اتان-1، 2-دیامین].جایگزین‌های 2-نیترو روی ترکیبات 2، 4-dinitroaniline سپس به طور انتخابی با استفاده از سولفید آمونیوم به عنوان عامل کاهنده به آمین‌های اولیه مربوطه کاهش می‌یابند.سولفید آمونیوم می تواند با افزودن محلول غلیظ هیدروکسید آمونیوم و اشباع کردن آن با محلول، گاز سولفید هیدروژن را در محل تشکیل دهد.واسطه ای که با احیای انتخابی 2-نیترو-جایگزین 2-(β-دی اتیل آمینو اتیل آمینو اتیل) -5-نیتروآنیلین تشکیل می شود که سپس با هیدروکلرید ایمینواتیل اتر 4-اتوکسی فنیل استونیتریل (معروف به p-اتوکسی بنزیل سیانید) واکنش می دهد.ایمینو اتر، اتیل استر هیدروکلراید 2-(4-اتوکسی فنیل) استیل لیمینوات، با حل کردن 4 بنزیل سیانید جایگزین شده در مخلوطی از اتانول بی آب و کلروفرم، و سپس اشباع کردن محلول با کلرید هیدروژن بی آب، به صورت گاز تهیه می شود.واکنش بین 2-(بتا-دیالکیل آمینو آلکیل آمین) -5-نیتروآنیلین و هیدروکلراید ایمینواتیل اتر منجر به تشکیل اتونیترازین می شود.این روش به ویژه برای تهیه 4-، 5-، 6- و 7-nitrobenzimidazole مناسب است.انتخاب ایمنو اترهای جایگزین شده تغییر یافته فنیل استیک اسید می تواند ترکیباتی با چندین جایگزین در محل بنزن 2 فراهم کند.

آنالوگ های زیادی شناخته شده اند، تنها ترکیب قابل توجه دیگری که از مطالعه اصلی در دهه 1950 به دست آمد، کلونیتاستون است که بسیار ضعیف تر از اتونیسینی (حدود 3 برابر مورفین) است.اخیراً، از اواخر سال 2018، تعدادی از آنالوگ های طراح در بازار غیرقانونی در سراسر جهان ظاهر شده اند، که مهمترین آنها مترونیدازول، ایزونیدازول و اتازین است، اما سایرین همچنان ظاهر می شوند.